Cuvinte care rimează cu indispus; rime cu indispus
Rima este potrivirea sunetelor de după ultima vocală accentuată
Filtrează după: Gradul rimei   Număr de silabe   Parte de vorbire


Mergi la: definiții DEX și sinonime

Cuvinte care rimează cu "indispus":

Sus

Rime de gradul 1:

dispus predispus
Sus

Rime de gradul 2:

spus transpus nespus
Sus

Rime de gradul 3:

pus impus expus compus supus depus propus presupus opus descompus suprapus apus repus răpus interpus juxtapus postpus prepus corpus recompus antepus nesupus campus lupus supraexpus contrapus superpus nepus subexpus branchipus mesohippus papus
Sus

Rime de gradul 4:

produs sus redus reprodus dus distrus introdus rus adus inclus plus exclus dedus repaus virus fus indus sedus anus ambitus surplus minus sinus humus tonus hindus lotus mucus fetus mus cactus conclus bambus ficus rebus primus cumulus detritus presus terminus humerus ictus turnus cubitus papirus stratus bielorus status habitus cosinus argus favus radius talus subprodus grus retradus trombus talamus timus cirus lapsus maus ultravirus clavus vitellus intrus embolus asparagus nauplius calamus solidus varus nonius ulcus abstrus rictus calus ileus nimbus plusprodus angelus fucus altocumulus antivirus valgus tractus hipotalamus altostratus raptus negus homunculus trismus nimbostratus electrotonus tarabulus servus exitus țuhaus volvulus semiprodus pemfigus mixovirus tofus platfus stratocumulus cumulostratus panus ribovirus nistagmus cumulonimbus ortotonus cirostratus cirocumulus macairodus velicorus draifus opistotonus șlus hocus-pocus
Sus

Definiții din DEX:

INDISPÚNE, indispún, vb. III. Tranz. și refl. A(-și) strica buna dispoziție; a (se) supăra, a (se) mâhni (în mod trecător), a (se) întrista. [Perf. s. indispusei, part. indispus] – Din fr. indisposer (după pune).

INDISPÚS, -Ă, indispuși, -se, adj. Care nu este bine dispus, care este supărat, mâhnit. ♦ Care nu se simte bine, care este ușor bolnav. ♦ (Fam.; despre femei) Care este în perioada de menstruație. – V. indispune. Cf. fr. indisposé.

A INDISPÚNE indispún tranz. A face să se indispună. /<fr. indisposer

A SE INDISPÚNE mă indispún intranz. A ajunge într-o stare de indispoziţie; a pierde buna dispoziţie. /<fr. indisposer

INDISPÚ//S ~să (~şi, ~se) 1) Care este prost dispus; fără dispoziţie. 2) Care este afectat de o indispoziţie; uşor bolnav. /v. a (se) indispune

» mai multe definiții (dictionarroman.ro)
Sus

Sinonime:

INDISPÚNE vb. 1. v. mâhni. 2. v. enerva.

INDISPÚS adj. 1. v. supărat. 2. v. mahmur. 3. (MED.) (înv.) zaif. (E uşor ~ de la o gripă.)

» mai multe sinonime (dictionardesinonime.ro)
Sus

Cuvinte vecine:

0.003s