Cuvinte care rimează cu impus; rime cu impus
Rima este potrivirea sunetelor de după ultima vocală accentuată
Filtrează după: Gradul rimei   Număr de silabe   Parte de vorbire


Mergi la: definiții DEX și sinonime

Cuvinte care rimează cu "impus":

Sus

Rime de gradul 2:

compus descompus recompus campus
Sus

Rime de gradul 3:

pus dispus expus supus spus depus propus presupus opus suprapus transpus apus indispus repus răpus predispus interpus juxtapus postpus nespus prepus corpus antepus nesupus lupus supraexpus contrapus superpus nepus subexpus branchipus mesohippus papus
Sus

Rime de gradul 4:

produs sus redus reprodus dus distrus introdus rus adus inclus plus exclus dedus repaus virus fus indus sedus anus ambitus surplus minus sinus humus tonus hindus lotus mucus fetus mus cactus conclus bambus ficus rebus primus cumulus detritus presus terminus humerus ictus turnus cubitus papirus stratus bielorus status habitus cosinus argus favus radius talus subprodus grus retradus trombus talamus timus cirus lapsus maus ultravirus clavus vitellus intrus embolus asparagus nauplius calamus solidus varus nonius ulcus abstrus rictus calus ileus nimbus plusprodus angelus fucus altocumulus antivirus valgus tractus hipotalamus altostratus raptus negus homunculus trismus nimbostratus electrotonus tarabulus servus exitus țuhaus volvulus semiprodus pemfigus mixovirus tofus platfus stratocumulus cumulostratus panus ribovirus nistagmus cumulonimbus ortotonus cirostratus cirocumulus macairodus velicorus draifus opistotonus șlus hocus-pocus
Sus

Definiții din DEX:

IMPÚNE, impún, vb. III. 1. Tranz. A face ca o idee, o măsură, o directivă etc. să fie acceptate și urmate; a face necesară îndeplinirea unei acțiuni; a constrânge pe cineva să accepte, să facă ceva; a obliga. 2. Intranz. A insufla cuiva respect, stimă. ♦ Tranz. A face ca cineva să devină respectat, stimat sau temut. ♦ Refl. A căpăta prestigiu, a se afirma; a învinge, a birui. 3. Tranz. A supune pe cineva unui impozit. – Din lat. imponere (refăcut după pune; cu sensuri după fr. imposer).

IMPÚS, -Ă, impuși, -se, adj. Care trebuie urmat întocmai; care trebuie făcut, îndeplinit; obligatoriu. – V. impune.

A IMPÚNE impún 1. tranz. 1) (idei, măsuri, sarcini, obligaţii etc.) A prezenta (în mod autoritar) spre acceptare obligatorie şi necondiţionată. 2) (persoane) A pune cu forţa (să facă ceva); a sili; a obliga; a constrânge; a forţa. 3) (persoane) A supune unei obligaţii de plată. 4) (persoane) A face să se impună. 2. intranz. A inspira stimă datorită calităţilor inerente. /<fr. imposer

A SE IMPÚNE mă impún intranz. 1) (despre persoane) A se manifesta în mod deosebit; a se remarca; a se distinge; a străluci; a bria; a se evidenţia; a excela; a se afirma. 2) (despre sarcini, obligaţii etc.) A aparţine în mod firesc; a incumba; a reveni; a se cuveni; a se cădea. /<fr. imposer

» mai multe definiții (dictionarroman.ro)
Sus

Sinonime:

IMPÚNE vb. 1. (înv. şi reg.) a supune. (Îl ~ la un impozit de ...) 2. v. impulsiona. 3. v. trebui. 4. v. necesita. 5. v. afirma. 6. a dicta. (El a ~ condiţiile.)

IMPÚS adj. v. silnic.

» mai multe sinonime (dictionardesinonime.ro)
Sus

Cuvinte vecine:

0.003s