Filtrează după:
Gradul rimei
Număr de silabe
Parte de vorbire
Mergi la: definiții DEX și sinonime
Cuvinte care rimează cu "descompus":
SusRime de gradul 1:
SusRime de gradul 2:
SusRime de gradul 3:
pus
dispus
expus
supus
spus
depus
propus
presupus
opus
suprapus
transpus
apus
indispus
repus
răpus
predispus
interpus
juxtapus
postpus
nespus
prepus
corpus
antepus
nesupus
lupus
supraexpus
contrapus
superpus
nepus
subexpus
branchipus
mesohippus
papus
SusRime de gradul 4:
produs
sus
redus
reprodus
dus
distrus
introdus
rus
adus
inclus
plus
exclus
dedus
repaus
virus
fus
indus
sedus
anus
ambitus
surplus
minus
sinus
humus
tonus
hindus
lotus
mucus
fetus
mus
cactus
conclus
bambus
ficus
rebus
primus
cumulus
detritus
presus
terminus
humerus
ictus
turnus
cubitus
papirus
stratus
bielorus
status
habitus
cosinus
argus
favus
radius
talus
subprodus
grus
retradus
trombus
talamus
timus
cirus
lapsus
maus
ultravirus
clavus
vitellus
intrus
embolus
asparagus
nauplius
calamus
solidus
varus
nonius
ulcus
abstrus
rictus
calus
ileus
nimbus
plusprodus
angelus
fucus
altocumulus
antivirus
valgus
tractus
hipotalamus
altostratus
raptus
negus
homunculus
trismus
nimbostratus
electrotonus
tarabulus
servus
exitus
țuhaus
volvulus
semiprodus
pemfigus
mixovirus
tofus
platfus
stratocumulus
cumulostratus
panus
ribovirus
nistagmus
cumulonimbus
ortotonus
cirostratus
cirocumulus
macairodus
velicorus
draifus
opistotonus
șlus
hocus-pocus
Sus
Sus
Definiții din DEX:
DESCOMPÚS, -Ă, descompuși, -se, adj. 1. Desfăcut în părțile componente. 2. (Despre materii organice) Alterat, stricat, putrezit. 3. Fig. Care are înfățișarea morală sau fizică deformată; (despre fața omului) crispat, contractat. – V. descompune.
DESCOMPÚNE, descompún, vb. III.1. Tranz. A desface în părțile componente. ♦ Refl. Fig. A se destrăma, a se dezmembra. 2. Refl. (Despre materii și corpuri organice) A se altera, a se strica; a putrezi. 3. Refl. Fig. (Despre oameni) A-și schimba prin deformare caracterul, înfățișarea morală sau fizică; (despre față, trăsături etc.) a se crispa, a se contracta. [Perf. s. descompusei, part. descompus] – Des1- + compus (după fr. décomposer).
A DESCOMPÚNE descompún tranz. A face să se descompună; a dezagrega; a desface; a disocia; a dezasambla. /des- + compus
A SE DESCOMPÚNE mă descompún intranz. 1) (despre corpuri) A se separa în elementele constitutive; a se desface; a se disocia; a se dezagrega; a se dezasambla. 2) fig. (despre comunităţi) A-şi pierde coeziunea internă; a se dezmembra; a se dezagrega; a se destrăma; a se dezarticula. 3) (despre substanţe organice) A pierde proprietăţile pozitive (sub influenţa factorilor externi); a se strica; a se înăcri; a se altera. 4) (despre persoane) A-şi modifica aspectul moral sau fizic. 5) (despre faţă) A se convulsiona momentan şi involuntar sub acţiunea unei suprasolicitări nervoase; a se crispa; a se contracta. /des- + compus
» mai multe definiții (dictionarroman.ro)DESCOMPÚNE, descompún, vb. III.1. Tranz. A desface în părțile componente. ♦ Refl. Fig. A se destrăma, a se dezmembra. 2. Refl. (Despre materii și corpuri organice) A se altera, a se strica; a putrezi. 3. Refl. Fig. (Despre oameni) A-și schimba prin deformare caracterul, înfățișarea morală sau fizică; (despre față, trăsături etc.) a se crispa, a se contracta. [Perf. s. descompusei, part. descompus] – Des1- + compus (după fr. décomposer).
A DESCOMPÚNE descompún tranz. A face să se descompună; a dezagrega; a desface; a disocia; a dezasambla. /des- + compus
A SE DESCOMPÚNE mă descompún intranz. 1) (despre corpuri) A se separa în elementele constitutive; a se desface; a se disocia; a se dezagrega; a se dezasambla. 2) fig. (despre comunităţi) A-şi pierde coeziunea internă; a se dezmembra; a se dezagrega; a se destrăma; a se dezarticula. 3) (despre substanţe organice) A pierde proprietăţile pozitive (sub influenţa factorilor externi); a se strica; a se înăcri; a se altera. 4) (despre persoane) A-şi modifica aspectul moral sau fizic. 5) (despre faţă) A se convulsiona momentan şi involuntar sub acţiunea unei suprasolicitări nervoase; a se crispa; a se contracta. /des- + compus
Sus
Sinonime:
DESCOMPÚNE vb. 1. a (se) desface, a (se) despărţi, a (se) divide, a (se) fracţiona, a (se) împărţi, a (se) scinda, a (se) separa, (rar) a (se) dezalcătui. (Produsul dezintegrării se ~ în particule.) 2. v. putrezi. 3. v. altera. 4. v. râncezi.
DESCOMPÚNE vb. v. dezmembra.
DESCOMPÚS adj. 1. v. putred. 2. v. alterat. 3. v. rân-ced.
DESCOMPÚS adj. v. dezmembrat.
» mai multe sinonime (dictionardesinonime.ro)DESCOMPÚNE vb. v. dezmembra.
DESCOMPÚS adj. 1. v. putred. 2. v. alterat. 3. v. rân-ced.
DESCOMPÚS adj. v. dezmembrat.